بیشتر بدانید: لنفادنیت – تورم غدد لنفاوی علایم و علت

 

 

 

توصیه های تمرین میوکاردیت

تجدید نظر میوکاردیت

میوکاردیت یک بیماری التهابی است که بر عضله قلب تاثیر می گذارد. میوکاردیت می تواند به علت بیماری های مختلفی از جمله عفونت ها (مانند ویروس Coxsackie، توکسوپلاسموز و بیماری لیم )، بیماری های مختلف خود ایمنی (مانند لوپوس ) و واکنش به سموم و مواد مخدر مختلف (مانند کوکائین) ایجاد شود.

در بیش از چند مورد هیچ علت خاصی وجود ندارد، در این صورت میوکاردیت به عنوان “ایدیوپاتیک” شناخته می شود.

علائم میوكاردیت می تواند به شدت در بیماران مبتلا به میوكاردیت متفاوت باشد، بسته به شدت میزان التهاب موجود در قلب و میزان عضله قلب آسیب دیده التهاب.

هنگامی که میوکاردیت شدید است و قسمت زیادی از عضلات قلب را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند منجر به کریو مؤثر و نارسایی قلبی شود . این معمولا با علائمی مانند گلودرد (تنگی نفس)، خستگی، ضعف و ادم (تورم) همراه است.

از سوی دیگر، میوکاردیت ممکن است فقط در بخش های کوچکی از عضله قلب تاثیر داشته باشد و تنها علائم بسیار خفیف مانند ضعف خفیف یا خستگی آسان است. گاهی اوقات تنها علائم درد قفسه سینه است که فقط در طی ورزش اتفاق می افتد. در برخی موارد از میوکاردیت هیچ علامتی وجود ندارد.

میوکاردیت ممکن است به عنوان یک بیماری بسیار حاد اتفاق بیفتد، یا ممکن است یک بیماری مزمن و کشنده ایجاد کند.

تشخیص بیماری میوکاردیت

تعدادی از تست هایی که برای تشخیص مایوكاردیت استفاده می شود شامل الکتروكاردیوگرام (ECG) می باشد. همچنان مهم است که توجه داشته باشید که بسیاری از افرادی که به علت میوكاردیت ناگهان به علت مرگ ناگهانی دچار علائم خفیفی شده اند، بنابراین آزمایشاتی وجود دارد كه تشخیص را نشان می دهد.

توجه ویژه برای ورزشکاران جوان مبتلا به میوکاردیت خفیف

همانطور که در ابتدا ذکر شد ورزش برای ورزشکاران جوان با میوکاردیت خفیف می تواند خطرناک باشد. اینها افرادی هستند که بیشتر در معرض مرگ ناگهانی در حوادث ورزشی هستند.

برای بیش از حد بسیاری از این افراد، هیچ دلیلی برای انجام تست های قلبی وجود ندارد که سرنخ هایی را که التهاب قلب وجود دارد، ارائه دهد.

اگر شما یک والد با کودک مبتلا به میوکاردیت خفیف هستید، مهم است که اطمینان حاصل کنید که کودک شما با توصیه های تمرین آشنا است. وقتی که جوانان سعی می کنند مستقل شوند و تصمیمات خودشان را بگیرند، اغلب در طی زمان زندگی میوکاردیت ایجاد می شود. علاوه بر خطر مرگ، تمرین بیش از حد ممکن است یک کودک را در معرض خطر آسیب دائمی قلبی و معلولیت قرار دهد و مهمتر این است که این ورزشکاران جوان این را درک می کنند.

هنگامی که یک تشخیص میوكاردیت در ورزشکار جوان ایجاد می شود، اغلب به شدت توصیه می شود كه آنها حداقل شش ماه از تمام ورزش های كاملا اجتناب كنند، در صورتی كه تست های قلبی ممكن است بهبود یابند.

ورزش های اولیه پس از تشخیص بیماری میوکاردیت

هنگامی که ابتلا به میوکاردیت تشخیص داده می شود، ورزش تا زمانی که درک کامل از جزئیات شرایط شناخته شده است، به طور کامل محدود می شود. به طور کلی، ورزش (از هر درجه) توصیه نمی شود تا زمانی که عملکرد بطن چپ قلب (اتاق قلب بزرگ که خون را به بقیه بدن می فرستد) به حالت طبیعی باز می گردد و هیچ ریتم قلب غیر طبیعی وجود ندارد. حتی اگر آریتمی ها وجود نداشته باشند و عملکرد بطنی طبیعی باشد، تمرینات باید تجدید نشود، اگر نشانه هایی از التهاب مداوم در قلب وجود داشته باشد.

اما بسیاری از عوامل دیگر نیز باید در نظر گرفته شود، از جمله علت احتمالی میوكاردیت، و اگر آن موقت (مثل عفونت) یا فرآیند مترقی باشد. بعضی از علل احتمال مرگ ناگهانی را بیشتر از دیگران افزایش می دهند. به عنوان مثال، مشخص شد که ورزش برای افراد مبتلا به میوکاردیت ناشی از ویروس Coxsackie 45 درصد افزایش یافته است.

کاهش توانایی در تمرین با میوکاردیت

به عنوان یک وضعیت فرد بهبود می یابد، و ورزش متوسط ​​را تضمین می کند، می تواند مفید باشد. به این ترتیب، هر تمرین باید تحت نظارت دقیق متخصص قلب خود آغاز شود. برای بسیاری از مردم، توانبخشی قلب ممکن است تجویز شود تا مطمئن شود که این در یک محیط کنترل شده اتفاق می افتد.

ورزش به عنوان اثرات ضد التهابی و همچنین اثرات بر سیستم ایمنی شناخته شده است که به مبارزه با ویروس کمک می کند (علت تقریبا 50 درصد موارد میوکاردیت).

هنگامی که یک فرد برای بازگشت به ورزش پاکسازی می شود، معمولا فقط تمرین متوسط ​​توصیه می شود. ورزش متوسط ​​برای دیدن مزایای مربوط به التهاب کافی است، در حالی که ورزش شدید ممکن است نه تنها خطرناک باشد، بلکه ممکن است اثرات مخرب قلب از میوکاردیت ویروسی را نیز افزایش دهد.

ورزش کنجکاو و میوکاردیت

ورزش های رقابتی باید حداقل 6 ماه اجتناب شود (توصیه های اروپایی، توصیه های آمریکا 3 تا 6 ماه است) و پس از آن تنها تحت هدایت یک متخصص قلب انجام می شود.

قبل از بازگشت به فعالیت، ورزشکاران باید با ECG، ECG استرس، نظارت Holter و یک اکوکاردیوگرام ارزیابی شوند. برخی از متخصصان قلب ممکن است یک MRI قلب را توصیه کنند، گرچه ما در این زمان مطمئن نیستیم. ورزشکارانی که عارضه قلبشان را دارند ممکن است در معرض خطر بیشتر ریتم های غیر طبیعی و مرگ ناگهانی باشند و ممکن است بازگشت به رقابت توصیه نشود.

چشم انداز دراز مدت در ورزش با میوکاردیت

چشم انداز دراز مدت با توجه به توصیه های تمرین با میوکاردیت بستگی به علت و همچنین هرگونه آسیب قلبی دائمی که از التهاب حاصل شد. بسیاری از علل ویروسی مایوكاردیت خود محدود هستند، اما می توانند آسیب پایدار را كه می توانند فعالیت بدنی را در آینده محدود كنند، از خود دور كنند.

تمرینات خوب و بد با میوکاردیت

بهترین نوع تمرین برای کسانی که از مایوكاردیت در حال بهبودی هستند، بستگی به عوامل متعددی دارد كه شامل هر گونه آسیب یا آسیب جدی قلبی است. برنامه ای برای ورزش باید با متخصص قلب خود دقت کار کند، و شروع دوباره با توانبخشی قلب، راهی است برای نظارت بر فعالیت به همان اندازه که ممکن است در اوایل فعالیت فعال باشد.

 

جهت ارتباط بیشتر با شماره های درج شده تماس حاصل فرمایید.