در ادامه چهار مورد از مهم‌ترین نشانه‌های هشدارآمیز که خطر ابتلاء به پارکیسنون را در پی دارند، می‌خوانید:

۱) از دست دادن حس بویایی

یکی از تجربیات مشترکی که افراد مبتلا به پارکینسون به یاد می‌آورند، تغییراتی است که سال‌ها پیش از ابتلاء به رعشه یا دیگر مشکلات حرکتی در احساس بویایی خود به آن دچار شده‌اند. اما ممکن است بسیاری از افراد حتی متوجه نباشند که از دست دادن حس بویایی‌شان شرایط بسیار بدی دارد. اما آزمایش‌ها حاکی از آن است که ۹۰ درصد افرادی که به پارکینسون مبتلا هستند، حس بویایی خود را از دست داده بودند.

۲) شب‌های ناآرام

ارتباطی میان اختلال رفتار خوابِ حرکت تند چشم در خواب (REM) و خطر ابتلاء به پارکینسون وجود دارد. اختلال رفتار خوابِ حرکت تند چشم در خواب یا به اختصار (RBD) چیزی بیشتر از تجربه یک شب ناآرام ساده است. افراد مبتلا به این اختلال در خواب رویاهای خود را اجرا کرده و گاهی اوقات در خواب خود به شدت حرکت می‌کنند به طوری که حتی می‌توانند به خود آسیب برسانند اما اغلب هیچ خاطره‌ای از کارهایشان ندارند.

اختلال رفتار خوابِ حرکت تند چشم در خواب نادر است و توسط یک متخصص خواب قابل تشخیص است اما اکثر افرادی که به این اختلال دچار هستند، طی یک دهه به بیماری پارکینسون یا دیگر بیماری‌های مشابه آن مبتلا می‌شوند.

۳) یبوست

مشکلات مربوط به هضم و حرکات روده یک مشکل بزرگ برای افراد مبتلا به پارکینسون است و اکنون مشخص شده که این مشکلات می‌توانند از مدت‌ها پیش از آغاز رعشه‌ها و دیگر مشکلات حرکتی آغاز شوند که فرد را مجبور به مراجعه به متخصص اعصاب می‌کنند.

اگر چه همانند دیگر نشانه‌ها، یبوست نیز می‌تواند علل دیگری داشته باشد اما نکته مشخص آن است که افراد مبتلا به پارکینسون با مشکلاتی مربوط به حرکات روده از جمله یبوست دست و پنجه نرم می‌کنند. در واقع یبوست یکی از نشانه‌های بسیار زود هنگام است که می‌تواند تا ۲۰ سال پیش از ابتلاء به پارکینسون بروز پیدا کند.

۴) اضطراب و افسردگی

احساس اضطراب و افسردگی به میزان بیش از حد طبیعی آن‌ها به دلیل مسائل زندگی، یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی است که افراد مبتلا به پارکینسون گاهی حتی آن را بیشتر و بدتر از مشکلات حرکتی گزارش می‌دهند.

این مشکل احتمالاً به دلیل تغییرات در تعادل فعالیت شیمیایی در مغز است و این تغییرات تا ۱۰ سال پیش از تشخیص ابتلای فرد به پارکینسون در او رخ می‌دهد. بنا بر گزارش سی‌ان‌ان، مهم است به یاد داشته باشید که دلایل بسیاری برای وقوع هر یک از این نشانه‌ها یا حتی ترکیبی از آن‌ها ممکن است وجود داشته باشد و حتی اگر در حال حاضر تمامی این نشانه‌ها را دارید بدان معنا نیست که لزوماً به پارکینسون مبتلا خواهید شد. اما شواهد خوبی وجود دارد که این نشانه‌ها در تمامی افراد مبتلا به پارکینسون پدیدار شده است.

سن ابتلا به بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون اغلب اشخاص که در دهه ی ششم عمر قرار دارند را گرفتار می نماید. طبق برآوردی که در این زمینه انجام گرفته است اوج ابتلا به بیماری پارکینسون در میانه ی دهه ی ششم زندگی است. همچینن نتایج این برآورد نشان می دهد که از میان تمام بیماران مبتلا به پارکینسون ۱۵ درصد آنان کمتر از ۵۰ سال دارند.

درمان

تاکنون برای درمان بیماری پارکینسون درمان خاصی پیشنهاد نشده است و تنها استفاده از داروهایی که می توانند میزان آزاد سازی ناقل عصبی دوپامین را افزایش دهند می تواند تا حدودی از پیشرفت علایم این بیماری جلوگیری نماید . یکی از مهمترین داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود داروی ال- دوپا (L-dopa ) است . نتایج برخی از بررسیها نشان می دهد که استفاده از داروی ال -دوپا برای درمان مشکلات حرکتی که بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون با آن روبرو می شوند مفیذ است اما استفاده از این دارو برای حل مشکلات شناختی مبتلایان به بیماری پارکینسون چندان موثر نمی باشد. استفاده از داروهای ضد پارکینسون می تواند با عوارضی همراه باشد . از جمله ی این عوارض می توان به ایجاد حالت حرکات غیرقابل کنترل و یا حالت Dyskinesias  و یا حالتهایی مانند حالت از دست دادن آگاهی به زمان و مکان اشاره نمود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به لینک تماس با ما مراجعه فرمایید.