اگر پزشک صداهای ویژه ای که اصطلاحاً به آن سوفل قلبی می گویند از قلب شما بشوند ممکن است به نارسایی دریچه میترال مشکوک شود. آزمایش هایی برای ارزیابی عملکرد قلب و ریه ها ممکن است درخواست شود. با استفاده از اکوکاردیوگرافی می توان داخل قلب را نیز مشاهده نمود و تشخیص نارسایی میترال را تایید نمود. با این روش می توان حرکت دریچه میترال را بررسی کرد. اگر نارسایی قلبی بروز نماید، داروهایی مثل داروهای ادرار آور ممکن است برای تسکین علائم تجویز شود. اگر دهلیز چپ بزرگ شود ممکن است داروهایی برای جلوگیری از لخته شدن خون تجویز گردد تا احتمال ایجاد لخته خون در دهلیز کاهش یابد. اگر نارسایی میترال شدیدباشد ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه قلبی باشد. اگر دارای یک دریچه صدمه دیده و یا یک دریچه مصنوعی هستید قبل از انجام کار های دندان پزشکی لازم است که آنتی بیوتیک مصرف نمایید تا از عفونی شدن دریچه جلوگیری شود.

اختلالی که معمولا درمان نمی‌خواهد

پرولاپس دریچه میترال اختلالی قابل پیشگیری نیست، اما خوشبختانه اغلب بیماران مبتلا به آن می‌توانند زندگی طبیعی و بدون علامتی را داشته باشند. البته در موارد معدودی نیز بیماران دچار این اختلال، علائمی دارند که کیفیت زندگی‌شان را تغییر می‌دهد.

متخصص عروق: با تاکید بر این که پرولاپس دریچه میترال معمولا نیاز به درمان خاصی ندارد مگر آن که فرد دچار بی‌نظمی در ضربان یا نارسایی قلب شود، می‌افزاید: در چنین شرایطی نیز درمان دارویی مطرح می‌شود. فقط در موارد بسیار نادر و در صورت پیشرفت قابل توجه نارسایی دریچه میترال، ترمیم یا تعویض دریچه از طریق جراحی باز یا بسته ضروری خواهد بود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به لینک تماس با ما مراجعه فرمایید.