تشنج
اگر تشنج بعد از تشخیص علت، بارها و بارها اتفاق بیفتد، شرایط حاضر را بیماری صرع می نامیم.
عفونت
– عفونت مغز از قبیل بیماری مننژیت، می تواند باعث تشنج موقتی و یا دائمی و آسیب مغز گردد. علل عفونت مغز شاملتب بالا، گرمازدگی، ایدز، مالاریا، سیفیلیس و آنسفالیت می باشد.
– اگر دمای بدن کودک بیشتر از ۳۸.۹ درجه سانتیگراد شود، می تواند تشنج و تب داشته باشد.
– گزش سمی برخی حشرات
اختلالات متابولیکی
– عدم تعادل مواد شیمیایی موجود در بدن و هورمون ها می تواند باعث تشدید تشنج گردد.
– در بیماران دیابتی، اگر قند خون خیلی بالا و یا پایین برود، می توانند دچار تشنج شوند.
– کمبود الکترولیت هایی همانند: سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم نیز می تواند باعث تشنج گردد.
– تشنج می تواند در اثر نارسایی کلیوی (اورمی) و کبدی باشد.
بیشتر بدانیم: علائم نارسایی دریچه میترال
فشار خون بالا
– برخی اختلالات ارثی همانند بیماری فنیل کتون اوری می تواند منجر به اختلالات متابولیکی و تشنج گردد.
کمبود اکسیژن
– شرایطی که موجب کمبود اکسیژن می گردد نظیر غرق شدن، خفگی و مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن می تواند موجب تشنج گردد.
– سکته مغزی، ضربان غیرطبیعی قلب و انسداد شریانی می تواند موجب کاهش اکسیژن مغز و تشنج شود.
آسیب ساختاری
– نقص مادرزادی تولد و صدمات هنگام زایمان می تواند باعث آسیب مغز و ایجاد تشنج گردد.
– هیدروسفالی و یا تجمع آب در مغز می تواند بر مغز فشار وارد کند و موجب تشنج گردد.
– مسمومیت بارداری و سکته مغزی و تومورها (چه خوش خیم و چه بدخیم) نیز مغز را تحت فشار قرار می دهند.
– آسیب سر و خونریزی مغزی نیز می تواند منجر به تشنج گردد.
داروها
عوارض جانبی داروی مصرفی را با دقت بخوانید.
– عوارض جانبی آنتی بیوتیک های سفتازیدیم و سیپروفلوکسین، تشنج می باشد.
– داروهای ضدالتهاب که معمولا در پیوند اعضا به مدت طولانی تجویز می شوند و عبارتند از: سیکلوسپورین و ایندومتاسین نیز می توانند باعث تشنج گردند.
– داروهای ضد روان پریشی: این داروها برای درمان افسردگی، اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی و دیگر اختلالات روانی تجویز می شود.
این داروها موجب تشنج، لرزش، سفتی شدید عضلانی و اسپاسم و گرفتگی های عضلات می گردند.
– داروی ضدافسردگی: بروز تشنج با داروهای ضدافسردگی نادر است، اما اگر شما دارای سابقه تشنج و یا جنون باشید، این داروها می توانند باعث تشدید تشنج گردند.
اگر داروهای ضدافسردگی و داروی ضدتشنج مصرف می کنید، این را بدانید که داروی ضدافسردگی می تواند اثر داروی ضدتشنج را کم کند.
– داروهای ضدصرع : برخی از انواع این داروها می تواند باعث تشدید تشنج گردد.
– داروهای غیرقانونی: اگر این داروها را بیشتر اوقات و در دوزهای بالا مصرف کنید، می تواند باعث تشنج و واکنش های خطرناک گردد.
داروهای غیرقانونی عبارتند از: هروئین، کوکائین، اکستازی، آمفتامین، استروئیدها و ذرات معلق در هوا.
مراقبت از فرد تشنجی
موقع تشنج فرد را روی زمین و یا بر روی محل امنی بخوابانید و وسایل تیز را از او دور کنید.
یک بالش زیر سر فرد دچار تشنج بگذارید.
فرد تشنجی را به پهلو بخوابانید، زیرا اگر فرد مذکور استفراغ کند، استفراغ وارد ریه نمی شود.
پیشگیری
– همیشه مقدار داروی تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید.
– خانواده فرد تشنجی باید اطلاعاتی راجع به تشنج داشته باشند تا بتوانند به فرد کمک کنند.
– به مقدار کافی بخوابید.
– استرس را از خودتان دور کنید.
– ورزش کنید.
– برنامه دغذایی سالم داشته باشید.
– برای جلوگیری از صدمات سر، کلاه ایمنی بگذارید.
– از مصرف داروهای غیر قانونی پرهیز کنید.
– اگر دارای تشنج غیر قابل کنترل هستید، از رانندگی، کوهنوردی، دوچرخه سواری و شنا خودداری کنید.
تشنج را با صرع اشتباه نگیرید
خیلی‌ها به اشتباه هر تشنجی را به بیماری صرع مرتبط می‌دانند در حالی که تشنج یک اتفاق و صرع یک بیماری است که در آن با تشنج‌های خود به خودی و بدون عامل مشخص مواجه هستیم.